Sol Pugnator

ΤΟΥ ΧΡΗΣΤΟΥ ΓΡΑΜΠΟΒΑ Το 1989 η δημιουργία ενός νέου δημόσιου τηλεοπτικού σταθμού στη Βαλένθια ήρθε να ταράξει τα νερά της Αυτόνομης Περιφέρειας. Για πρώτη φορά στην ιστορία ένα τηλεοπτικό δίκτυο μετέδιδε στα βαλενθιανά. Από μόνο του αυτό αποτέλεσε μια σημαντική κατάκτηση σε μια χώρα σαν την Ισπανία που πέρασε 36 χρόνια χούντας, η οποία προσπάθησε με βάναυσο τρόπο να εξαφανίσει κάθε άλλη (μητρική) γλώσσα πλην της ισπανικής. Μέσα σε ένα περιβάλλον συγκίνησης αλλά και προσδοκίας, πολλοί αγκάλιασαν το νέο σταθμό με αποτέλεσμα να φτάσει σε ποσοστά τηλεθέασης κοντά στο 20%. Η ελπίδα ήταν πως το Κανάλ Νόου (Canal 9) θα αποτελέσει ένα φάρο ανάδειξης του τοπικού πολιτισμού, ενώ θα προβάλει αντικειμενικότερη ενημέρωση σε σύγκριση με τα ιδιωτικά κανάλια που έκαναν την εμφάνισή τους την ίδια περίοδο. Κάπου εκεί, όμως, ο μήνας του μέλιτος τελείωσε. Πολλοί ταυτίζουν το τέλος με την άνοδο, το 1995, του δεξιού Λαϊκού Κόμματος (Λ.Κ.) στην εξουσία της Αυτόνομης Περιφέρειας (σε ένα ιδιότυπο, “σχεδόν”

Τις τελευταίες ημέρες παρακολουθούμε τον καταιγισμό των εξελίξεων σε σχέση με το θέμα της Χρυσής Αυγής. Η κυβέρνηση φαίνεται να παρεμβαίνει στο εσωτερικό τόσο της Αστυνομίας όσο και των Ενόπλων Δυνάμεων ελέγχοντας τις σχέσεις τους με τους νεοναζί, ενώ επιστρατεύει ακόμα και το ΣΔΟΕ για να ελέγξει τα οικονομικά της οργάνωσης (αυτό, βέβαια, από μόνο του προκαλεί μια θυμηδία καθώς προέρχεται από κυβέρνηση των κομμάτων του Βαρθολομαίου και του Τσουκάτου – μεταξύ άλλων). Από την άλλη, φαίνεται, πως και η Δικαιοσύνη άρχισε να δραστηριοποιείται και να βλέπει κάπως πιο σοβαρά τις εγκληματικές ενέργειες των στελεχών της Χρυσής Αυγής, αφού – όντας ανεξάρτητη – πήρε τις ανάλογες οδηγίες από τα Υπουργεία Δικαιοσύνης και Προστασίας του Πολίτη. Παρότι το ερώτημα «γιατί τόσο καιρό πολλοί δημόσιοι λειτουργοί όλων των παραπάνω φορέων έκαναν τα ‘στραβά (ή τα ωραία) μάτια’ στη δολοφονική δράση των νεοναζί;» παραμένει, για πρώτη φορά, φαίνεται να υπάρχει κάποια πολιτική βούληση να καταπολεμηθεί αυτό το