Sol Pugnator

Του Χρήστου Γραμπόβα Πριν από μερικές ημέρες πέθανε ο διαβόητος χουντικός Θεοφιλογιαννάκος, διοικητής του ΕΑΤ/ΕΣΑ και υπεύθυνος άγριων βασανιστηρίων σε εκατοντάδες ανθρώπους. Οι πράξεις και οι συμπεριφορές των στελεχών της φασιστικής δικτατορίας συνιστούν όνειδος όχι μόνο για την Ελλάδα, αλλά για τον ανθρώπινο πολιτισμό συνολικά. Εντούτοις, ονόματα (όπως Θεοφιλογιαννάκος) και λέξεις (όπως βασανιστήρια) της ιστορίας έχουν νόημα μόνο όταν διατηρείται η συλλογική μνήμη και μεταδίδεται από γενιά σε γενιά. Η ανθεκτικότητα των ποσοστών της Χρυσής Αυγής στις πρόσφατες εκλογές, παρά την αποκάλυψη των εγκλημάτων της και την παραδοχή της φασιστικής της ιδεολογίας (Μιχαλολιάκος: «είμαστε η σπορά των ηττημένων του 1945»), απορρίπτει τη θεωρία των «παραπλανημένων ψηφοφόρων» και αναδεικνύει την ύπαρξη αδύναμης συλλογικής μνήμης, κυρίως στις νέες γενιές, στο θέμα του φασισμού και των επιπτώσεών του. Το γεγονός αυτό είναι ιδιαίτερα ανησυχητικό, καθώς ο φασισμός δεν έκανε απλώς ένα σύντομο πέρασμα

Ακολουθούν τέσσερα μικρά κείμενά μου που αναρτήθηκαν στην προσωπική μου σελίδα στο facebook κατά την περίοδο της διαπραγμάτευσης, του δημοψηφίσματος και της συμφωνίας. Στο πρώτο κείμενο η εκτίμησή μου για τους όρους της συμφωνίας που επρόκειτο να έρθει αν επικρατούσε το ΝΑΙ, δυστυχώς, επιβεβαιώθηκε. Ας ελπίσουμε πως το δεύτερο μέρος της πρόβλεψης, για το τι θα ακολουθήσει μιας τέτοιας συμφωνίας, δε θα επιβεβαιωθεί. Το δεύτερο κείμενο έχει ως στόχο να διασκεδάσει το μύθο των «πλούσιων Ελλήνων που περιμένουν στα σύνορα να αγοράσουν την Ελλάδα της δραχμής». Στο τρίτο κείμενο επιχειρώ να αποκομίσω συμπεράσματα από το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος, ενώ στο τέταρτο κείμενο εκφράζω τον προβληματισμό μου σε σχέση με την προτεινόμενη επίλυση του ζητήματος του μη-βιώσιμου χρέους στο πλαίσιο του νέου Μνημονίου. Καθώς δε δημοσιεύτηκε κάτι άλλο δικό μου για τα συγκεκριμένα θέματα, έκρινα πως έχει κάποιο ενδιαφέρον να τα συγκεντρώσω όλα αυτά μαζί εδώ. Τα σχόλια, φυσικά, είναι ευπρόσδεκτα. ΤΙ ΘΑ Γ

Του Χρήστου Γραμπόβα Την Κυριακή 24 Μαΐου έλαβαν χώρα δημοτικές και μέρος των περιφερειακών εκλογών στην Ισπανία, με τα αποτελέσματα να δείχνουν μεγάλη πτώση του δικομματισμού και στροφή των ψηφοφόρων προς αριστερούς σχηματισμούς. Η στροφή αυτή, αν και για την ώρα μερική, δεν είναι ενταγμένη στην κίνηση κανονικότητας του ισπανικού μεταπολιτευτικού πολιτικού εκκρεμούς, αλλά έρχεται να αλλάξει την τροχιά του. Ως εκ τούτου, η Κυριακή δεν ήταν μία ημέρα χαμηλής πολιτικής σημασίας, αλλά ενδέχεται να είναι σημείο καμπής για τις πολιτικές εξελίξεις, καθώς φαίνεται πως για πρώτη φορά στη δυτική Ευρώπη θα εκλεγούν αριστεροί δήμαρχοι στις 4 από τις 5 μεγαλύτερες πόλεις μιας χώρας (Μαδρίτη, Βαρκελώνη και Σαραγόσα με Podemos και Βαλένθια με τον αριστερό συνασπισμό Compromís). Αδιαμφισβήτητα, η εξέλιξη αυτή αποτελεί ιστορικό γεγονός, εντούτοις η περαιτέρω αυξημένη σημασία του γεγονότος έγκειται στην εμπέδωση της Αριστεράς (ιδίως του Podemos) στη σκέψη των ψηφοφόρων ως δυνητικού νικητή εκλογών κα

Ο Χρήστος Γραμπόβας καλεσμένος της Ευγενίας Λουπάκη στην εκπομπή «Allegro μα με τρόπο» στο ραδιοσταθμό "στο Κόκκινο" . http://www.stokokkino.gr/uploads/150316_131000.mp3

Του Χρήστου Γραμπόβα Με τη συμφωνία στο Eurogroup ξεκίνησε ανεπίσημα η διαπραγμάτευση ανάμεσα στην Ελλάδα και στους εταίρους με σκοπό την τελική διευθέτηση του ελληνικού δημόσιου χρέους. Η έναρξη της διαπραγμάτευσης αποτελεί, από μόνη της, επιτυχία για τη νέα ελληνική κυβέρνηση, καθώς (κυρίως) η Γερμανία απέκλειε κάθε τέτοιο ενδεχόμενο, ενώ οι προηγούμενες κυβερνήσεις δεν έθεταν καν το θέμα προς συζήτηση, υποστηρίζοντας μέχρι τέλους πως το χρέος είναι βιώσιμο. Ήδη στο πλαίσιο της διαπραγμάτευσης προτείνεται νέο πρόγραμμα με δάνειο 30-50 δισ. ευρώ (π.χ. από τον ΥΠΟΙΚ της Ισπανίας ντε Γκίντος, 2/3). Η πρόωρη εμφάνιση αυτής της πρότασης προσπαθεί να προκαταλάβει τη διαπραγμάτευση και εμφανίζεται ως αντίβαρο στη θέση της Αθήνας για διαγραφή/απομείωση του χρέους. Συγκεκριμένα, στο Βερολίνο και στις Βρυξέλλες αντιλαμβάνονται την ορθότητα του ελληνικού επιχειρήματος περί αδυναμίας αποπληρωμής τοκοχρεολυσίων (τουλάχιστον για το 2015-2016) και προτείνουν την κάλυψη αυτών των υποχρεώσεων μέσω

ΤΟΥ ΧΡΗΣΤΟΥ ΓΡΑΜΠΟΒΑ Το αποκρουστικό πρόσωπο του θρησκευτικού φανατισμού έκανε την εμφάνισή του στη δολοφονική επίθεση στο ‘Charlie Hebdo’. Ο θρησκευτικός φανατισμός έχει στο επίκεντρο τη μισαλλοδοξία και, πάντα, στο στόχαστρο την ελευθερία της έκφρασης. Έτσι και στο Παρίσι. Για κάποιον που έχει μεγαλώσει στη Φλώρινα τις όχι και τόσο μακρινές δεκαετίες του ’80 και του ’90, ο θρησκευτικός φανατισμός δεν είναι κάτι ξένο ή απόμακρο. Άλλωστε, είναι δύσκολο να ξεχάσεις τις εικόνες από έναν εξαγριωμένο - θρησκευτικά φανατισμένο - όχλο να επιχειρεί να λυντσάρει μερικές οικογένειες Μαρτύρων του Ιεχωβά. Είναι δύσκολο να ξεχάσεις το τρομαγμένο βλέμμα στα μάτια των παιδιών που οι γονείς τους προσπαθούν να φυγαδεύσουν. Και αυτή, φυσικά, δεν ήταν η μόνη φορά που ο θρησκευτικός φανατισμός επιτέθηκε στην ελευθερία της έκφρασης (και όχι μόνο σε αυτήν) στη Φλώρινα. Στις αρχές της δεκαετίας του ’90, εκατοντάδες φανατισμένοι οπαδοί του (τότε) Μητροπολίτη Αυγουστίνου Καντιώτη έκαναν το παν για να σταμα