Αριστερά και Εκλογές στην Ισπανία
Η Αριστερά στο Λαβύρινθο
Με χαμηλές προσδοκίες πάει η Ισπανική αριστερά στις εκλογές της Κυριακής. Η Ενωμένη Αριστερά παλεύει να κρατήσει τα ποσοστά του 2004 (4,96%) και τους 5 βουλευτές της. Οι δημοσκοπήσεις της δίνουν 4% με 5% και την απώλεια μιας τουλάχιστον έδρας και αν επιβεβαιωθούν θα είναι το χειρότερο αποτέλεσμα στην ιστορία της. Το ουσιαστικό διακύβευμα βρίσκεται στο ότι πρέπει να εκλέξει 5 βουλευτές ώστε να σχηματίσει τη δική της κοινοβουλευτική ομάδα και έτσι να συμμετέχει ως κόμμα στο Κοινοβούλιο και να λαμβάνει την ανάλογη κρατική επιχορήγηση. Στη δύσκολη για την αριστερά Ισπανική πολιτική σκηνή που βρίσκεται ακόμα σε φάση μεταπολίτευσης, ήρθαν να προστεθούν τα εσωτερικά προβλήματα της ΕΑ τους τελευταίους μήνες. Τα μέλη του κόμματος-συνασπισμού παρατήρησαν τη μετωπική σύγκρουση της ομοσπονδιακής ηγεσίας της ΕΑ με την ηγεσία του ΚΚ Ισπανίας (που αποτελεί το μεγαλύτερο κόμμα του συνασπισμού). Νικητής βγήκε, εν μέρει, ο Γιαμαθάρες καθώς το Νοέμβριο υπερψηφίστηκε με ποσοστό 62,5% για να ξαναηγηθεί της εκλογικής προσπάθειας του κόμματος, με τη Γραμματέα του ΚΚ της Βαλένθια Μάργκα Σανθ να συγκεντρώνει το 37,5%. Ωστόσο, η κόντρα συνεχίστηκε με νίκες μέσα σε μεγάλη ένταση πότε της μίας και πότε της άλλης πλευράς στην επιλογή υποψηφίων βουλευτών. Τέλος, αν προσθέσουμε στα παραπάνω το εμπάργκο του κόμματος από τα μέσα ενημέρωσης και την επιβολή της απουσίας του Γιαμαθάρες από τα ντιμπέιτ αρχηγών μπορεί κανείς να αντιληφθεί τις δυσκολίες που το κόμμα αντιμετωπίζει.
Στην προσπάθεια να αλλάξει το κλίμα η ΕΑ προσπαθεί να περάσει τους βασικούς άξονες του εκλογικού της προγράμματος έχοντας ως αιχμές το 35ωρο, τα 1100 ευρώ κατώτερο μισθό και την αύξηση των φόρων για τις επιχειρήσεις και τα υψηλά εισοδήματα. Ο Γιαμαθάρες ελπίζει πως θα διατηρήσει τις 5 έδρες και θα μπορέσει να προτείνει τη συγκυβέρνηση στο Θαπατέρο εφόσον, όπως φαίνεται από τις δημοσκοπήσεις, οι Σοσιαλιστές (που ως τώρα είχαν κυβέρνηση μειοψηφίας) κερδίσουν τις εκλογές αλλά δεν σχηματίσουν αυτοδύναμη κυβέρνηση. Όσον αφορά στα άλλα κόμματα της αριστεράς, η Ρεπουμπλικανική Αριστερά της Καταλωνίας δείχνει να χάνει μέρος της δύναμής της λόγω της μεγάλης πόλωσης και του ‘φόβου’ των Καταλανών ότι το εθνικιστικό Λαϊκό Κόμμα μπορεί να ξαναέρθει στην κυβέρνηση. Στη Χώρα των Βάσκων μετά την απαγόρευση του Μπατασούνα (που θεωρείται πολιτικό σκέλος της ΕΤΑ), το Αραλάρ, που ουσιαστικά αποτελεί διάσπασή του αλλά καταδικάζει τη βία, φαίνεται πως θα ανεβάσει κατά πολύ τις δυνάμεις του αν βέβαια το Μπατασούνα δεν εμφανίσει την τελευταία στιγμή κάποιο κόμμα-δορυφόρο. Σε γενικές γραμμές, οι αυριανές εκλογές δεν προβλέπεται να είναι καλές για την αριστερά και η ελπίδα είναι πως τουλάχιστον θα λειτουργήσουν ως ένα σοκ που θα αλλάξει πολλά στο εσωτερικό της, ώστε τελικά να μπορέσει να βγει από τον επικίνδυνο λαβύρινθο.
Αγγαλιάζοντας πτώματα
Εν μέσω των εσωτερικών προβλημάτων της Ενωμένης Αριστεράς και αφού διευκρινίζει πως το ΚΚ Ισπανίας θα είναι παντοτινά μέρος της, ο πρώην Γ.Γ. του ΚΚΙ Χούλιο Ανγκίτα στέλνει ένα μήνυμα με πολλούς αποδέκτες εντός και εκτός Ισπανίας: «Δεν μπορούμε να συνεχίσουμε αγγαλιάζοντας πτώματα από το φόβο στο άγνωστο. Παγιδευμένοι από τα παλιά μας δαιμόνια και τις δίχως τέλος παράνοιες μας τείνουμε να βλέπουμε σε κάθε κίνηση, σε κάθε άνοιγμα προς το ρίσκο του έντονου διαλόγου, μια συνομωσία ή μια προδοσία κατά του Κόμματος» (από το Μούντο Ομπρέρο του Φεβρουαρίου 2008).
Η τιμή της πατάτας
Η τιμή της πατάτας και το κορίτσι του Ραχόι πέρασαν στο επίκεντρο του εκλογικού αγώνα στην Ισπανία την τελευταία προεκλογική εβδομάδα, με τον ηγέτη του Λαϊκού Κόμματος Ραχόι να κατεβάζει το επίπεδο της αντιπαράθεσης μέσω ενός άκρατου λαϊκισμού. Στο τελευταίο ντιμπέιτ με το Σοσιαλιστή Θαπατέρο μετά την έμφαση στην υψηλή τιμή της πατάτας (στο πρώτο ντιμπέιτ μίλησε για το γάλα) ο Μαριάνο Ραχόι ξαναμίλησε για τη μικρή της φαντασίας του της οποίας θα λύσει όλα τα προβλήματα της ζωής της εφόσον εκλεγεί. Εκτός του λαϊκισμού, το Λ.Κ. έχει βάλει στο στόχο τους μετανάστες με έναν ακραίο ξενοφοβικό λόγο και με την πρόταση ο κάθε μετανάστης να υπογράφει ένα συμβόλαιο με το κράτος στο οποίο θα δεσμεύεται να υιοθετήσει τις Ισπανικές παραδόσεις. Από την άλλη, οι Σοσιαλιστές εστιάζουν την καμπάνια τους στη βελτίωση της Ισπανικής οικονομίας τα τελευταία χρόνια. Ωστόσο τα οικονομικά στοιχεία των τελευταίων μηνών είναι άσχημα καθώς η οικιστική ανάπτυξη και η άνοδος της κατανάλωσης (κυρίως μέσω δανεισμού) φαίνεται να σταματούν. Σε αυτόν τον τομέα, η κύρια υπόσχεση του Θαπατέρο είναι πως θα κατεβάσει τους φόρους συνεχίζοντας ουσιαστικά μια νεοφιλελεύθερη οικονομική πολιτική.
Χρήστος Γραμπόβας, Βαλένθια, Ισπανία
6 / 3 / 08
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Ανάποδος Τύπος»
Με χαμηλές προσδοκίες πάει η Ισπανική αριστερά στις εκλογές της Κυριακής. Η Ενωμένη Αριστερά παλεύει να κρατήσει τα ποσοστά του 2004 (4,96%) και τους 5 βουλευτές της. Οι δημοσκοπήσεις της δίνουν 4% με 5% και την απώλεια μιας τουλάχιστον έδρας και αν επιβεβαιωθούν θα είναι το χειρότερο αποτέλεσμα στην ιστορία της. Το ουσιαστικό διακύβευμα βρίσκεται στο ότι πρέπει να εκλέξει 5 βουλευτές ώστε να σχηματίσει τη δική της κοινοβουλευτική ομάδα και έτσι να συμμετέχει ως κόμμα στο Κοινοβούλιο και να λαμβάνει την ανάλογη κρατική επιχορήγηση. Στη δύσκολη για την αριστερά Ισπανική πολιτική σκηνή που βρίσκεται ακόμα σε φάση μεταπολίτευσης, ήρθαν να προστεθούν τα εσωτερικά προβλήματα της ΕΑ τους τελευταίους μήνες. Τα μέλη του κόμματος-συνασπισμού παρατήρησαν τη μετωπική σύγκρουση της ομοσπονδιακής ηγεσίας της ΕΑ με την ηγεσία του ΚΚ Ισπανίας (που αποτελεί το μεγαλύτερο κόμμα του συνασπισμού). Νικητής βγήκε, εν μέρει, ο Γιαμαθάρες καθώς το Νοέμβριο υπερψηφίστηκε με ποσοστό 62,5% για να ξαναηγηθεί της εκλογικής προσπάθειας του κόμματος, με τη Γραμματέα του ΚΚ της Βαλένθια Μάργκα Σανθ να συγκεντρώνει το 37,5%. Ωστόσο, η κόντρα συνεχίστηκε με νίκες μέσα σε μεγάλη ένταση πότε της μίας και πότε της άλλης πλευράς στην επιλογή υποψηφίων βουλευτών. Τέλος, αν προσθέσουμε στα παραπάνω το εμπάργκο του κόμματος από τα μέσα ενημέρωσης και την επιβολή της απουσίας του Γιαμαθάρες από τα ντιμπέιτ αρχηγών μπορεί κανείς να αντιληφθεί τις δυσκολίες που το κόμμα αντιμετωπίζει.Στην προσπάθεια να αλλάξει το κλίμα η ΕΑ προσπαθεί να περάσει τους βασικούς άξονες του εκλογικού της προγράμματος έχοντας ως αιχμές το 35ωρο, τα 1100 ευρώ κατώτερο μισθό και την αύξηση των φόρων για τις επιχειρήσεις και τα υψηλά εισοδήματα. Ο Γιαμαθάρες ελπίζει πως θα διατηρήσει τις 5 έδρες και θα μπορέσει να προτείνει τη συγκυβέρνηση στο Θαπατέρο εφόσον, όπως φαίνεται από τις δημοσκοπήσεις, οι Σοσιαλιστές (που ως τώρα είχαν κυβέρνηση μειοψηφίας) κερδίσουν τις εκλογές αλλά δεν σχηματίσουν αυτοδύναμη κυβέρνηση. Όσον αφορά στα άλλα κόμματα της αριστεράς, η Ρεπουμπλικανική Αριστερά της Καταλωνίας δείχνει να χάνει μέρος της δύναμής της λόγω της μεγάλης πόλωσης και του ‘φόβου’ των Καταλανών ότι το εθνικιστικό Λαϊκό Κόμμα μπορεί να ξαναέρθει στην κυβέρνηση. Στη Χώρα των Βάσκων μετά την απαγόρευση του Μπατασούνα (που θεωρείται πολιτικό σκέλος της ΕΤΑ), το Αραλάρ, που ουσιαστικά αποτελεί διάσπασή του αλλά καταδικάζει τη βία, φαίνεται πως θα ανεβάσει κατά πολύ τις δυνάμεις του αν βέβαια το Μπατασούνα δεν εμφανίσει την τελευταία στιγμή κάποιο κόμμα-δορυφόρο. Σε γενικές γραμμές, οι αυριανές εκλογές δεν προβλέπεται να είναι καλές για την αριστερά και η ελπίδα είναι πως τουλάχιστον θα λειτουργήσουν ως ένα σοκ που θα αλλάξει πολλά στο εσωτερικό της, ώστε τελικά να μπορέσει να βγει από τον επικίνδυνο λαβύρινθο.
Αγγαλιάζοντας πτώματα
Εν μέσω των εσωτερικών προβλημάτων της Ενωμένης Αριστεράς και αφού διευκρινίζει πως το ΚΚ Ισπανίας θα είναι παντοτινά μέρος της, ο πρώην Γ.Γ. του ΚΚΙ Χούλιο Ανγκίτα στέλνει ένα μήνυμα με πολλούς αποδέκτες εντός και εκτός Ισπανίας: «Δεν μπορούμε να συνεχίσουμε αγγαλιάζοντας πτώματα από το φόβο στο άγνωστο. Παγιδευμένοι από τα παλιά μας δαιμόνια και τις δίχως τέλος παράνοιες μας τείνουμε να βλέπουμε σε κάθε κίνηση, σε κάθε άνοιγμα προς το ρίσκο του έντονου διαλόγου, μια συνομωσία ή μια προδοσία κατά του Κόμματος» (από το Μούντο Ομπρέρο του Φεβρουαρίου 2008).
Η τιμή της πατάτας
Η τιμή της πατάτας και το κορίτσι του Ραχόι πέρασαν στο επίκεντρο του εκλογικού αγώνα στην Ισπανία την τελευταία προεκλογική εβδομάδα, με τον ηγέτη του Λαϊκού Κόμματος Ραχόι να κατεβάζει το επίπεδο της αντιπαράθεσης μέσω ενός άκρατου λαϊκισμού. Στο τελευταίο ντιμπέιτ με το Σοσιαλιστή Θαπατέρο μετά την έμφαση στην υψηλή τιμή της πατάτας (στο πρώτο ντιμπέιτ μίλησε για το γάλα) ο Μαριάνο Ραχόι ξαναμίλησε για τη μικρή της φαντασίας του της οποίας θα λύσει όλα τα προβλήματα της ζωής της εφόσον εκλεγεί. Εκτός του λαϊκισμού, το Λ.Κ. έχει βάλει στο στόχο τους μετανάστες με έναν ακραίο ξενοφοβικό λόγο και με την πρόταση ο κάθε μετανάστης να υπογράφει ένα συμβόλαιο με το κράτος στο οποίο θα δεσμεύεται να υιοθετήσει τις Ισπανικές παραδόσεις. Από την άλλη, οι Σοσιαλιστές εστιάζουν την καμπάνια τους στη βελτίωση της Ισπανικής οικονομίας τα τελευταία χρόνια. Ωστόσο τα οικονομικά στοιχεία των τελευταίων μηνών είναι άσχημα καθώς η οικιστική ανάπτυξη και η άνοδος της κατανάλωσης (κυρίως μέσω δανεισμού) φαίνεται να σταματούν. Σε αυτόν τον τομέα, η κύρια υπόσχεση του Θαπατέρο είναι πως θα κατεβάσει τους φόρους συνεχίζοντας ουσιαστικά μια νεοφιλελεύθερη οικονομική πολιτική.
Χρήστος Γραμπόβας, Βαλένθια, Ισπανία
6 / 3 / 08
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Ανάποδος Τύπος»
Σχόλια